nabrzmieć

nabrzmieć
dk III, \nabrzmiećeje, \nabrzmiećbrzmiał, \nabrzmiećbrzmiały - nabrzmiewać ndk I, \nabrzmiećewa, \nabrzmiećają, \nabrzmiećał
«o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć»

Pąki nabrzmiały sokami.

Żyły nabrzmiały mu na czole.

Twarz nabrzmiewała mu krwią.

Policzek nabrzmiał od ukąszenia osy.

Powieki nabrzmiałe od płaczu.

◊ Oczy nabrzmiały łzami «łzy napłynęły do oczu»
przen.

Chwile nabrzmiałe grozą.

Atmosfera nabrzmiała entuzjazmem.

Chmury nabrzmiałe deszczem (gradem).


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • nabrzmieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nabrzmiewać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nabrzmiewać — → nabrzmieć …   Słownik języka polskiego

  • nabiec — a. nabiegnąć dk Vc, nabiecbiegnie, nabiecbiegł, nabiecgła, nabiecbiegły nabiegać ndk I, nabiecga, nabiecają «nabrzmieć, napełnić się, wypełnić się czym (np. krwią, sokami, łzami itp.); o krwi, sokach, łzach itp.: napłynąć, wypełnić, wezbrać» Oczy …   Słownik języka polskiego

  • nabrzęknąć — dk Vc, nabrzęknąćnie, nabrzęknąćbrzękł, nabrzęknąćnięty a. nabrzęknąćkły nabrzękać ndk I, nabrzęknąćka, nabrzęknąćają, nabrzęknąćał «o żywych tkankach, zwłaszcza ludzkich lub zwierzęcych: powiększyć objętość wskutek napływania krwi, wody itp.;… …   Słownik języka polskiego

  • nabrzmiały — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. nabrzmieć (p.) nabrzmiały w użyciu przym. «bardzo pilny, nie cierpiący zwłoki, palący» Nabrzmiała sprawa. Nabrzmiały problem …   Słownik języka polskiego

  • nabrzmienie — n I 1. rzecz. od nabrzmieć. 2. lm D. nabrzmieniemień «miejsce nabrzmiałe, spuchnięte; nabrzmiałość, obrzęk» Leczyć nabrzmienie okładami …   Słownik języka polskiego

  • napęcznieć — dk III, napęczniećeję, napęczniećejesz, napęczniećej, napęczniećniał, napęczniećeli, napęczniećniały, napęczniećniali 1. «rozszerzyć się pod wpływem wilgoci, wciągnąć w siebie płyn, wilgoć; nabrzmieć» Jagody napęczniałe sokiem. Kasza napęczniała… …   Słownik języka polskiego

  • napuchnąć — dk Vc, napuchnąćnę, napuchnąćniesz, napuchnąćnij, napuchnąćpuchł a. napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli, napuchnąćnięty a. napuchnąćchły, napuchnąćchłszy «nabrzmieć, obrzęknąć, obrzmieć, spuchnąć» Napuchnięte oczy, usta. Twarz napuchła od… …   Słownik języka polskiego

  • narwać — dk IX, narwaćrwę, narwaćrwiesz, narwaćrwij, narwaćał, narwaćany narywać ndk I, narwaćwa, narwaćają, narwaćał 1. «rwąc zebrać, nagromadzić, nazbierać pewną ilość, liczbę czegoś; nazrywać, nawyrywać» Narwać kwiatów, jabłek, truskawek. 2. reg.… …   Słownik języka polskiego

  • opuchnąć — dk Vc, opuchnąćnę, opuchnąćniesz, opuchnąćnij, opuchnąćopuchł a. opuchnąćnął, opuchnąćchła, opuchnąćchli, opuchnąćnięty a. opuchnąćchły, opuchnąćnąwszy a. opuchnąćchłszy «nabrzmieć, wzdąć się na skutek nacieczenia płynu surowiczego w tkanki… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”