nabujać

nabujać
dk I, \nabujaćam, \nabujaćasz, \nabujaćają, \nabujaćaj, \nabujaćał, \nabujaćany
pot. «wiele razy zmyślić, skłamać; zmyślić, skłamać wiele rzeczy; nakłamać komuś»

Nabujał matce ile wlezie.

Nabujał kolegę, że ma samochód.

nabujać się «użyć zabawy bujania się, kołysania się; pobujać się do woli, do syta»

Nabujałeś się już, zejdź z fotela.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • nabujać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, nabujaćam, nabujaća, nabujaćają, nabujaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzić kogoś w błąd, kłamiąc, zmyślając, mówiąc nieprawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabujał profesora, matkę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nabujać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pobujać się tyle, ile się pragnie, do woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez cały wieczór nabujała się w fotelu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”