- nadbutwieć
- dk III, \nadbutwiećeje, \nadbutwiećwiał, \nadbutwiećały«nieco, trochę zbutwieć; nadmurszeć, nadgnić»
Nadbutwiały poręcze mostku.
Nadbutwiałe belki stropu.
Słownik języka polskiego . 2013.
nadbutwieć
Look at other dictionaries:
nad- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający znaczenie zmniejszenia albo zwiększenia zasobu czegoś, np. nadpić; naddać, nadłożyć, nadmurować, nadsypać» b) «oznaczający fazę początkową tego, co oznacza czasownik podstawowy, np.… … Słownik języka polskiego
