- nad-
- 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne»a) «nadający znaczenie zmniejszenia albo zwiększenia zasobu czegoś, np. nadpić; naddać, nadłożyć, nadmurować, nadsypać»b) «oznaczający fazę początkową tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nadbutwieć, nadgnić, nadpalić, nadżerać»c) «wskazujący na zbliżenie się kogoś, czegoś w przestrzeni lub w czasie, np. nadbiec, nadchodzić, nadjechać»2. «część składowa wyrazów (przymiotników, przysłówków i rzeczowników) mających za podstawę słowotwórczą połączenie przyimka nad z rzeczownikiem w bierniku lub narzędniku, np. nadgraniczny, nadspodziewanie, nadwozie, nadgarstek»3. «przedrostek poprzedzający podstawy słowotwórcze rzeczownikowe, niekiedy przymiotnikowe»a) «uwydatniający wyższy stopień w hierarchii społecznej w stosunku do osób oznaczonych rzeczownikiem podstawowym, np. nadburmistrz, nadleśniczy, nadradca»b) «oznaczający wykraczanie poza normę, poza zwykły stan tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. nadciśnienie, nadczłowiek, nadczułość, nadgodzina, nadkwaśny, nadprodukcja, nadwaga, nadrzędny, nadwrażliwy»
Słownik języka polskiego . 2013.