- nadmiernie
- przysłów. od nadmierny
Nadmiernie zaczerwienione oczy.
Być nadmiernie wrażliwym.
Słownik języka polskiego . 2013.
Nadmiernie zaczerwienione oczy.
Być nadmiernie wrażliwym.
Słownik języka polskiego . 2013.
nadmiernie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. nadmierny: Nadmiernie wyrośnięty, opalony. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hiperpoprawny — «nadmiernie, przesadnie poprawny» Hiperpoprawna wymowa samogłosek ę, ą. Hiperpoprawne formy … Słownik języka polskiego
niepomiernie — «nadmiernie, zbytnio; nadzwyczajnie» Niepomiernie zdolny człowiek … Słownik języka polskiego
przekrwiony — «nadmiernie ukrwiony» Przekrwione białka oczu … Słownik języka polskiego
przeludniony — «nadmiernie zaludniony» Przeludniony teren. Przeludnione miasta … Słownik języka polskiego
ciekawski — ciekawskiscy pot. «niezmiernie, czasem zbytnio ciekawy; nadmiernie interesujący się cudzymi sprawami; wyrażający czyjąś wielką lub zbytnią ciekawość; wścibski» Ciekawska staruszka. Obrzucano ich ciekawskimi spojrzeniami. ciekawski w użyciu rzecz … Słownik języka polskiego
prześwietlać — ndk I, prześwietlaćam, prześwietlaćasz, prześwietlaćają, prześwietlaćaj, prześwietlaćał, prześwietlaćany prześwietlić dk VIa, prześwietlaćlę, prześwietlaćlisz, prześwietlaćświetl, prześwietlaćlił, prześwietlaćlony 1. «przejmować światłem na… … Słownik języka polskiego
przetłuścić — dk VIa, przetłuścićtłuszczę, przetłuścićcisz, przetłuścićtłuść, przetłuścićcił, przetłuścićtłuszczony przetłuszczać ndk I, przetłuścićam, przetłuścićasz, przetłuścićają, przetłuścićaj, przetłuścićał, przetłuścićany «przesycić, przepoić tłuszczem; … Słownik języka polskiego
cudować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cudowaćduję, cudowaćduje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wydziwiać, grymasić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oni strasznie cudują z dziećmi. Cudować z samochodem, z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… … Słownik frazeologiczny