- nadmierny
- «przekraczający miarę, zbyt wielki, za duży; ogromny»
Nadmierny wzrost, wysiłek.
Nadmierna praca.
Nadmierne gorąco, wzruszenie.
Aż płakała z nadmiernego szczęścia.
Słownik języka polskiego . 2013.
nadmierny
Look at other dictionaries:
nadmierny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wychodzący poza ustaloną miarę, większy od czegoś przeciętnego; za duży : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jechać z nadmierną szybkością. Nadmierne ryzyko, obciążenie. Nadmierny wysiłek, tłok. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepomierny — «nadmierny, zbytni; wielki, nadzwyczajny» Niepomierna radość, wesołość. Niepomierne zdumienie. Klejnot niepomiernej wartości … Słownik języka polskiego
egzaltacja — ż I, DCMs. egzaltacjacji, blm «przesada w wyrażaniu uczuć i myśli; nadmierny zapał, uniesienie» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
nadmiernie — przysłów. od nadmierny Nadmiernie zaczerwienione oczy. Być nadmiernie wrażliwym … Słownik języka polskiego
nieumiarkowany — nieumiarkowanyni 1. «nie zachowujący umiaru, nieopanowany, niepowściągliwy» Nieumiarkowany w gniewie. Nieumiarkowany w piciu. 2. «będący wyrazem, objawem czyjegoś braku umiaru; nadmierny, przesadny» Nieumiarkowane żądania, wymagania.… … Słownik języka polskiego
przesadny — przesadnyni «odznaczający się, nacechowany przesadą, przejaskrawiony, nadmierny; sztuczny, afektowany» Przesadna czułość, serdeczność, troskliwość. Przesadna dokładność, obowiązkowość. Przesadna elegancja. Przesadna uprzejmość. Przesadna… … Słownik języka polskiego
rozbuchać — dk I, rozbuchaćam, rozbuchaćasz, rozbuchaćają, rozbuchaćaj, rozbuchaćał, rozbuchaćany pot. «nadać czemuś nadmierną wagę, nadmierny rozgłos; przedstawić coś w przesadnie wielkich rozmiarach, w przesadnej formie; wyolbrzymić, rozdąć» Rozbuchać… … Słownik języka polskiego
rozdmuchać — dk I, rozdmuchaćam, rozdmuchaćasz, rozdmuchaćają, rozdmuchaćaj, rozdmuchaćał, rozdmuchaćany rozdmuchiwać ndk VIIIb, rozdmuchaćdmuchuję, rozdmuchaćdmuchujesz, rozdmuchaćdmuchuj, rozdmuchaćiwał, rozdmuchaćiwany 1. «dmuchając rozwiać, rozrzucić,… … Słownik języka polskiego
rozpasać — dk IX, rozpasaćpasze, rozpasaćał, rozpasaćany przestarz. dziś tylko w imiesłowie biernym «spowodować nadmierny rozrost czegoś, rozkiełznać, rozpętać; rozpuścić, rozbestwić» Rozpasane żywioły. Rozpasana żądza. rozpasać się książk. «nadmiernie się… … Słownik języka polskiego
sejmokracja — ż I, DCMs. sejmokracjacji iron. «nadmierny wpływ władzy ustawodawczej (np. sejmu) na rządy państwem» … Słownik języka polskiego
