- nadprzyrodzony
- «przypisywany działaniu innych sił niż prawa natury; nadnaturalny»
Nadprzyrodzona istota, siła.
Świat nadprzyrodzony.
Zjawisko nadprzyrodzone.
Słownik języka polskiego . 2013.
Nadprzyrodzona istota, siła.
Świat nadprzyrodzony.
Zjawisko nadprzyrodzone.
Słownik języka polskiego . 2013.
nadprzyrodzony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nienależący do świata materialnego, będący wynikiem działania innych sił aniżeli siły natury; nadnaturalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Istota nadprzyrodzona. Nadprzyrodzone zjawiska. Siły nadprzyrodzone … Langenscheidt Polski wyjaśnień
maksymalizm — m IV, D. u, Ms. maksymalizmzmie, blm 1. «wysuwanie maksymalnych żądań i postulatów politycznych, społecznych itp.» 2. filoz. «kierunek w filozofii zakreślający najszersze granice filozofii, uznający także prawdy transcendentne, aprioryczne,… … Słownik języka polskiego
nadludzki — nadludzkidzcy 1. «przekraczający siły fizyczne i duchowe człowieka, przekraczający wytrzymałość ludzką; niezwykły, nadzwyczajny» Nadludzki trud, wysiłek. Nadludzka siła. 2. rzad. «nieziemski, nadprzyrodzony» Nadludzka istota. Upatrywać w czym… … Słownik języka polskiego
nadnaturalny — nadnaturalnyni «wykraczający poza to, co jest naturalne, co bywa uważane za naturalne; niezwykły, nadprzyrodzony» Nadnaturalne postaci, zjawiska. Bohaterowie bajkowi obdarzeni nadnaturalną siłą … Słownik języka polskiego
nadprzyrodzoność — ż V, DCMs. nadprzyrodzonośćści, blm rzecz. od nadprzyrodzony Nadprzyrodzoność świata baśni. Wiara w nadprzyrodzoność zjawisk przyrody … Słownik języka polskiego
nadziemski — [wym. nad ziemski] nadziemskiscy «nadprzyrodzony, nieziemski, niezwykły, cudowny» Istota nadziemska. Nadziemskie moce. Nadziemska uroda … Słownik języka polskiego
objawienie — n I 1. rzecz. od objawić. 2. lm D. objawienieeń «fakt, zjawisko, osoba itp., które ukazały się, pojawiły w sposób nagły, olśniewający, uświadamiając komuś istnienie czegoś dotąd nie znanego; ukazanie się czegoś w taki sposób» Być, stać się dla… … Słownik języka polskiego
siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… … Słownik języka polskiego
užprigimtinis — ×užprigimtìnis, ė (plg. l. nadprzyrodzony) adj. (2) antgamtinis, nepaprastas: Kurios cnatos užprigimtinės yra? Trins yra: tikėjimas, viltis, malonė Dievo ir artimo brš … Dictionary of the Lithuanian Language
charyzmat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. charyzmatacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególna łaska, dar nadprzyrodzony otrzymany od Boga (np. wyjątkowa żarliwość religijna), wyróżniający wybraną osobę :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień