- nadstawiać
- ndk I, \nadstawiaćam, \nadstawiaćasz, \nadstawiaćają, \nadstawiaćaj, \nadstawiaćał, \nadstawiaćany - nadstawić dk VIa, \nadstawiaćwię, \nadstawiaćwisz, \nadstawiaćtaw, \nadstawiaćwił, \nadstawiaćwiony«wysuwać coś w jakimś kierunku, wystawiać na działanie czegoś lub w oczekiwaniu na coś; podstawiać»
Nadstawiać policzek, usta do pocałowania.
Nasypać orzechów w nadstawione ręce.
∆ Nadstawiać uszy «o zwierzętach: stawiać uszy na sztorc (w chwili wzmożonej uwagi, czujności)»◊ Nadstawiać ucha, uszu «wytężać słuch, skupiać uwagę, żeby usłyszeć coś; wysłuchiwać pilnie, uważnie, z chęcią»◊ Nadstawiać głowę (głowy), pot. łba, karku «narażać się na niebezpieczeństwo, na utratę zdrowia lub życia»nadstawiać się - nadstawić się «wystawiać się na działanie czego, narażać się»Niepotrzebnie nadstawiłeś się za niego.
Słownik języka polskiego . 2013.