- nadtoczyć
- dk VIb, \nadtoczyćczę, \nadtoczyćczysz, \nadtoczyćtocz, \nadtoczyćczył, \nadtoczyćczony - nadtaczać ndk I, \nadtoczyćam, \nadtoczyćasz, \nadtoczyćają, \nadtoczyćaj, \nadtoczyćał, \nadtoczyćany1. «o robakach lub niektórych owadach: uszkodzić przez drążenie, gryzienie»
Korniki nadtoczyły drzewo.
Grzyby nadtoczone przez robaki.
2. «obrobić częściowo jakiś przedmiot na tokarce, skrawając zebrać nożem tokarskim część materiału obrabianego przedmiotu»
Słownik języka polskiego . 2013.