Uszkodzić, wymienić nadwozie.
Słownik języka polskiego . 2013.
nadwozie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nadwoziezi {{/stl 8}}{{stl 7}} górna część pojazdu przymocowana do podwozia, służąca do pomieszczenia ludzi lub ładunku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polakierować, wymienić nadwozie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samonośny — ∆ techn. Nadwozie samonośne «nadwozie samochodu nie mającego ramy, w którym zespoły napędowe, zawieszenia i jezdne są mocowane bezpośrednio do nadwozia» … Słownik języka polskiego
КУЗОВ — часть транспортного средства, предназначенная для размещения грузов или пассажиров (Болгарский язык; Български) каросерия (Чешский язык; Čeština) korba (Немецкий язык; Deutsch) Karosserie; Wagenaufbau (Венгерский язык; Magyar) kocsiszekrény… … Строительный словарь
coupé — [wym. kupe] n ndm 1. «zamknięte nadwozie samochodowe dwudrzwiowe dwuosobowe lub czteroosobowe» 2. przestarz. «przedział w wagonie osobowym» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kareta — ż IV, CMs. karetaecie; lm D. karetaet 1. «dawny powóz czterokołowy na resorach, z nadwoziem w kształcie zamkniętego pudła z opuszczanymi oknami w drzwiczkach» Kareta zaprzężona w cztery konie. Jechać karetą, w karecie. Wsiąść do karety. ◊ Ktoś,… … Słownik języka polskiego
karoseria — ż I, DCMs. karoseriarii; lm D. karoseriarii «górna część pojazdu służąca do pomieszczenia urządzeń (np. sterowniczych), ludzi, zapasu paliwa i ładunków; nadwozie» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
nad- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający znaczenie zmniejszenia albo zwiększenia zasobu czegoś, np. nadpić; naddać, nadłożyć, nadmurować, nadsypać» b) «oznaczający fazę początkową tego, co oznacza czasownik podstawowy, np.… … Słownik języka polskiego
nadwoziowy — przym. od nadwozie Blacha nadwoziowa. Elementy nadwoziowe … Słownik języka polskiego
platforma — ż IV, CMs. platformamie; lm D. platformaorm 1. «nadwozie ciężarowe pojazdu z pomostem ładunkowym bez ścian; pojazd o takim nadwoziu» Platforma kolejowa. Ładować coś na platformę, załadować platformę. Wieźć coś na platformie. 2. «przednia lub… … Słownik języka polskiego
pudło — I n III, Ms. pudłodle; lm D. pudłodeł 1. «bardzo duże pudełko» Pudło tekturowe, blaszane, z dykty. Pudło na kapelusze, na tort. Rozpakować pudło. ∆ muz. Pudło rezonansowe «drewniana część składowa wielu instrumentów, wzmacniająca dźwięk;… … Słownik języka polskiego
