- bańka
- ż III, CMs. \bańkańce; lm D. baniek1. «blaszane naczynie używane najczęściej do przechowywania i przenoszenia płynów»
Bańka mleka, do mleka, na mleko, od mleka, po mleku, z mlekiem.
Przynieść w bańce miód, wodę, olej.
◊ posp. Być na bańce «być podpitym, upić się»2. «szklane kuliste naczyńko»Bańka żarówki.
Bańka klosza, lampy.
3. zwykle w lm «małe, kuliste naczyńka szklane przysysające się do ciała po rozrzedzeniu w nich powietrza płomieniem, przystawiane w celu wywołania miejscowego przekrwienia»Postawić choremu bańki.
∆ Bańki cięte «bańki stawiane po uprzednim nacięciu skóry»∆ Bańki suche «bańki stawiane bez przecinania skóry»4. «pęcherzyk, bąbelek gazu (powietrza) w cieczy, w zastygłych odlewach»Bańki na wodzie.
Wazon ze szkła z bańkami.
∆ Bańki mydlane, z mydła «szybko zanikające pęcherze powietrza wydmuchiwane przez słomkę lub odpowiedni przyrząd z wody, w której jest rozpuszczone mydło»przen. «nietrwałość; złudzenie»Te projekty to bańki mydlane.
5. pot. «milion złotych»Zarobić, wydać bańkę.
Słownik języka polskiego . 2013.