nagderać

dk I, \nagderaćam, \nagderaćasz, \nagderaćają, \nagderaćaj, \nagderaćał, rzad. IX, \nagderaćgderzę, \nagderaćgderzesz, \nagderaćgderz

pot. «wypowiedzieć wiele gderliwych, strofujących uwag; ponarzekać, nazrzędzić»

Nagderał jak zwykle na dzieci.

nagderać się «nasycić się gderaniem, ponarzekać do woli»

Gdy się już nagderał, zajął się wreszcie pracą.