- nagryźć
- dk XI, \nagryźćgryzę, \nagryźćgryziesz, \nagryźćgryź, \nagryźćgryzł, \nagryźćgryźli, \nagryźćgryziony, \nagryźćgryzłszy - nagryzać ndk I, \nagryźćam, \nagryźćasz, \nagryźćają, \nagryźćaj, \nagryźćał, \nagryźćany1. częściej ndk «naciskając zębami zgnieść, zmiażdżyć; przycisnąć zębami, przygryźć; częściowo rozgryźć; nadgryźć»
Nagryzać ziarna kukurydzy.
Zające nagryzały korę drzewek.
przen.Ogień nagryzł już futryny okien.
2. tylko dk «miażdżąc zębami wiele czegoś nakruszyć, zgryźć, rozgryźć»Szczury nagryzły wiele ziarna.
Wiewiórka nagryzła mnóstwo orzechów laskowych.
nagryźć się1. «spędzić wiele czasu na gryzieniu czegoś; zgryźć wiele»Pies nagryzł się kości i leżał drzemiąc.
2. «przeżyć wiele zgryzot, trosk, niepokojów; namartwić się, natrapić się»Tyle się nagryzłem z powodu tego dziecka.
Słownik języka polskiego . 2013.