- nałożyć
- dk VIb, \nałożyćżę, \nałożyćżysz, \nałożyćłóż, \nałożyćżył, \nałożyćżony - nakładać ndk I, \nałożyćam, \nałożyćasz, \nałożyćają, \nałożyćaj, \nałożyćał, \nałożyćany1. «umieścić, położyć coś na czymś»
Nałożyć mięsa na talerz, sera na chleb.
Nakładać zboże na furę.
2. «rozsmarować cienką warstwą»Nałożyć warstwę różu, pudru, kremu na policzki.
3. «obciążyć kogoś czymś»Nakładać podatki, grzywnę, kontrybucję.
∆ Nałożyć obowiązek, obowiązki «uczynić obowiązanym do czegoś, zobowiązać»4. «włożyć coś na siebie, na kogoś, ubrać się w coś, ubrać kogoś w coś»Nałożyć czapkę, rękawiczki.
Nakładać suknię.
5. przestarz. «dodać, dołożyć czegoś, dać więcej niż się należy»dziś tylko we fraz. Nałożyć drogi «przebyć drogę dłuższą, niż to jest potrzebne»6. przestarz. «przypłacić czymś, poświęcić coś»dziś tylko we fraz. Nałożyć głową, życiem «oddać za coś życie, zapłacić za coś życiem; umrzeć, zginąć»nałożyć się - nakładać się «zajść, nasunąć się na siebie»Barwy, fale nakładają się.
Słownik języka polskiego . 2013.