- napiętnik
- m III, D. -a, N. \napiętnikkiem; lm M. -i1. → napiętek w zn. 12. sport. «w łodzi wyścigowej: podnóżek służący wioślarzowi do oparcia pięt»
Słownik języka polskiego . 2013.
napiętnik
Look at other dictionaries:
napiętek — m III, D. napiętektka, N. napiętektkiem; lm M. napiętektki 1. «tylna część buta osłaniająca piętę; napiętnik» 2. anat. «jedna z kości stępu łącząca goleń ze stopą; kość skokowa» … Słownik języka polskiego
