- bariera
- ż IV, CMs. \barieraerze; lm D. \barieraer1. «przegroda stała lub ruchoma, zwykle w postaci stojaków połączonych prętami żelaznymi, drewnianymi lub sznurem, stawiana dla zasygnalizowania zakazu przejścia, odgradzająca coś lub stanowiąca zabezpieczenie przed czymś»
Żelazna, drewniana bariera.
Bariery wokół areny cyrkowej.
Otoczyć coś barierą.
Zagrodzić przejście barierą.
Postawić barierę przy skręcie drogi.
przen.a) «naturalna przeszkoda utrudniająca lub uniemożliwiająca poruszanie się, przenoszenie się czegoś z miejsca na miejsce»Bariera lodowa.
Góry stanowiły barierę nie do przebycia.
b) «dopuszczalna granica czegoś; ograniczenia w czymś, w jakimś działaniu»Bariery celne.
Biurokratyczne bariery.
Bariery przepisów, konwenansów.
Określona bariera wieku dla stewardes.
Znieść, obalić bariery między poszczególnymi środowiskami.
Przełamać bariery psychiczne.
∆ lotn. Bariera dźwiękowa a. dźwięku «trudności w osiągnięciu i przekroczeniu przez statki latające prędkości równej prędkości dźwięku, spowodowane gwałtownym wzrostem oporu powietrza przy zbliżaniu się do prędkości dźwięku oraz zachodzącymi zmianami w sterowności, stateczności itp.»2. geol. «wąskie pasmo lądu oddzielające przybrzeżną część morza»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.