natłuc

dk XI, \natłuctłukę, \natłuctłuczesz, \natłuctłucz, \natłuctłukł, \natłuctłuczony, \natłuctłukłszy

1. «tłukąc, wiele czegoś zmiażdżyć, rozkruszyć»

Natłuc cynamonu, pieprzu.

2. «tłukąc, wiele czegoś rozbić»

Natłuc szyb, szklanek.

3. pot. «zabić wiele zwierząt; rubasznie: pozabijać wielu ludzi»

Natłuc much.

Natłuc kaczek na polowaniu.

Natłuc ze swej broni wielu wrogów.

natłuc się

1. «ulec stłuczeniu w większej liczbie»

Podczas transportu natłukło się dużo jajek.

2. pot. «zmęczyć się długą i uciążliwą jazdą, podróżą, częstym zmienianiem miejsca pobytu; napodróżować się, nawędrować się, naponiewierać się»

Natłuc się autobusem po górskich drogach.

Natłukł się po różnych krajach.