- natopić
- dk VIa, \natopićpię, \natopićpisz, \natopićtop, \natopićpił, \natopićpiony - rzad. natapiać ndk I, \natopićam, \natopićasz, \natopićają, \natopićaj, \natopićał, \natopićany1. tylko dk «ogrzewając rozpuścić wiele lub pewną ilość czegoś»
Natopić laku, ołowiu, wosku.
2. tylko dk «spowodować utonięcie wielu osób, zwierząt lub rzeczy; wiele utopić, potopić, zatopić»Natopić nieprzyjaciół.
Natopić okrętów.
3. techn. «nałożyć na powierzchnię metalowego przedmiotu warstwę metalu przez spawanie, lutowanie itp.»
Słownik języka polskiego . 2013.