- nautofon
- m IV, D. -u, Ms. \nautofonnie; lm M. -ymors. «elektryczny przyrząd membranowy, ustawiany na wybrzeżu morskim lub na latarniowcach, nadający sygnały dźwiękowe w czasie mglistej pogody»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
nautofon — nautofón s. n., pl. nautofoáne Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic NAUTOFÓN s.n. (mar.) Emiţător de sunete aeriene bazat pe vibraţia unei membrane metalice acţionate de un electromagnet, servind ca mijloc de semnalizare… … Dicționar Român
nautofon — nautòfōn m <G nautofóna> DEFINICIJA tehn. akustički aparat za pomorsku signalizaciju (upotrebljava se u slučaju slabe vidljivosti) ETIMOLOGIJA grč. naȗs: brod + fon … Hrvatski jezični portal