nektarnik

m III, DB. -a, N. \nektarnikkiem; lm M. -i

zool. nektarniki «Nectarinidae, rodzina ptaków niezwykle barwnych z rzędu wróblowatych, obejmująca liczne gatunki, charakteryzujące się długim, cienkim dziobem i rurkowatym językiem na końcu rozszczepionym; żywią się nektarem kwiatów, owadami i owocami; zamieszkują ogrody i lasy Afryki, płd.-wsch. Azji, Oceanii i płn.-wsch. Australii; cukrzyki»