neoromantyzm

neoromantyzm: m IV, D. -u, Ms. \neoromantyzmzmie, blm

1. lit. szt. «kierunek w twórczości artystycznej na przełomie XIX i XX wieku wykazujący podobieństwa do romantyzmu; w literaturze: nowatorskie tendencje literackie przełomu XIX i XX w.»

2. muz. «kierunek zapoczątkowany w niemieckiej muzyce, polegający na rozwoju elementów stylistycznych, zarzuceniu schematów i kanonów klasycznych, dążący do zupełnej swobody konstrukcji; charakteryzujący się powstaniem dramatu muzycznego, poematu symfonicznego, rozwojem kolorystyki orkiestrowej»

Игры ⚽ Нужна курсовая?

neoromantyzm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. neoromantyzmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określenie jednej z tendencji panujących w europejskim modernizmie, nawiązującej do romantyzmu, odnoszące się głównie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
neo- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych, odpowiadający polskiemu nowo , niosący znaczenie: nowy w danej grupie, utworzony na nowo, odrodzony; np. {{/stl 7}}{{stl 8}}neoromantyzm, neofaszyzm {{/stl 8}}{{stl 7}} <gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias