- nicień
- m I, DB. \nicieńcienia; lm M. \nicieńcieniezool. nicienie «Nematoda, gromada obleńców o obłym ciele, długich do 1 m, żyjących wolno lub pasożytniczych; obejmuje kilka tysięcy gatunków»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
Письмена* — Развитие письменности, как предполагают, было подвержено той же эволюции, как и развитие языка. Необходимость запечатлеть мысль, сохранить ее для других вызвала появление П. в разных местах земного шара; позже более совершенные виды П.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
МИХАИЛ ПСЕЛЛ — (светское имя Константин или Констант) (1018, Константинополь, 90 е гг. 11 в., там же), визант. писатель, философ, учёныйэнциклопедист и гос. деятель. Был секретарём императора, руководителем филос. школы, воспитателем наследника… … Философская энциклопедия
Jean-François Maistre — Pour les articles homonymes, voir de Maistre (homonymie). Jean François Maistre Nationalité … Wikipédia en Français
glista — ż IV, CMs. gliście; lm D. glist 1. «Ascaris, nicień z rodziny o tej samej nazwie, pasożytujący, po wyrośnięciu w postać dojrzałą, w przewodzie pokarmowym człowieka, ssaków i ptaków; askaryda; w lm rodzina tych nicieni» Glista ludzka, końska,… … Słownik języka polskiego
nerkowiec — m II, D. nerkowiecwca; lm M. nerkowiecwce, D. nerkowiecwców 1. → nanercz 2. zool. «Dioctophyma renale, nicień mający do 1 m długości, pasożytujący w miedniczce nerkowej zwierząt mięsożernych, wyjątkowo u człowieka» 3. B.=D.; lm M. nerkowiecwcy,… … Słownik języka polskiego
robak — m III, DB. a, N. robakkiem; lm M. i 1. «drobne zwierzę bezkręgowe, o wydłużonym kształcie ciała, np. larwa owadzia; potocznie: owad, zwłaszcza insekt, pasożyt» Robaki mączne, owocowe. Grzyb pełen robaków. Jabłko z robakami. Drzewo toczone przez… … Słownik języka polskiego
trychina — ż IV, CMs. trychinanie; lm D. trychinain zool. «Trichinella spiralis, nicień pasożytujący w jelitach wielu ssaków; otorbione jego larwy umiejscawiają się w mięśniach i wywołują groźną chorobę człowieka, trychinozę; włosień» ‹n. łac.› … Słownik języka polskiego
włosień — m I, DB. włośnia a. włosienia; lm M. włośnie a. włosienie, D. włośni a. włosieni zool. «Trichinella spiralis, nicień pasożytujący w jelicie cienkim człowieka i wielu ssaków, którego larwy umiejscawiają się w mięśniach tego samego osobnika,… … Słownik języka polskiego
włosień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. włosieńeni || włośni {{/stl 8}}{{stl 7}} pasożytniczy nicień człowieka lub ssaków, którego larwy umiejscawiają się w mięśniach, a dorosłe osobniki w jelicie cienkim; powoduje groźną chorobę – włośnicę;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień