- nieboskłon
- m IV, D. -u, Ms. \nieboskłonnie, blmksiążk. «kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część, krańce; horyzont»
Wysoki nieboskłon.
Schyłek nieboskłonu.
Na nieboskłonie rysują się szczyty gór.
Słownik języka polskiego . 2013.
Wysoki nieboskłon.
Schyłek nieboskłonu.
Na nieboskłonie rysują się szczyty gór.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieboskłon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. nieboskłonnie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} stykająca się z ziemią część sklepienia nieba; horyzont, rzadziej: całość kopuły nieba : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słońce u schyłku nieboskłonu. Niebo po sam nieboskłon… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
НЕБОСКЛОН — Изучение истории лексики нередко приводит к открытию времени и условий образования отдельных слов и выражений, «...всякое слово, получающее место в лексиконе языка, есть событие в области мысли, можно сказать, и в области гражданской жизни, писал … История слов