- niedbalstwo
- n III, Ms. \niedbalstwowie, blm«brak dbałości o coś, zaniedbywanie czegoś; niestaranność»
Karcić kogoś za niedbalstwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
niedbalstwo
Look at other dictionaries:
niedbalstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. niedbalstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak należytej troski, dbałości o coś, staranności, rzetelności; zaniedbywanie czegoś, niestaranność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karygodne niedbalstwo. Oduczyć kogoś niedbalstwa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaniedbać — dk I, zaniedbaćam, zaniedbaćasz, zaniedbaćają, zaniedbaćaj, zaniedbaćał, zaniedbaćany zaniedbywać ndk VIIIa, zaniedbaćbuję, zaniedbaćbujesz, zaniedbaćbuj, zaniedbaćywał, zaniedbaćywany «nie zrobić czegoś przez niedbalstwo, zlekceważenie, nie… … Słownik języka polskiego
gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… … Słownik języka polskiego
rażący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. razić (p.) rażący w użyciu przym. 1. «nieprzyjemny dla oczu, zmysłów, oślepiający; rzucający się w oczy, jaskrawy» Rażący żar słońca. Rażące światło reflektorów. Rażące zestawienie kolorów. 2. «o ujemnych… … Słownik języka polskiego
stuknąć — dk Va, stuknąćnę, stuknąćniesz, stuknąćnij, stuknąćnął, stuknąćnęła, stuknąćnęli, stuknąćnąwszy, stuknąćnięty 1. forma dk czas. stukać (p.) 2. pot. «uderzyć kogoś; uderzyć w coś, o coś; walnąć» Tramwaj go stuknął. Samochód stuknął w latarnię. ◊… … Słownik języka polskiego
wytknąć — dk Va, wytknąćtknę, wytknąćtkniesz, wytknąćtknij, wytknąćtknął, wytknąćtknęła, wytknąćtknęli, wytknąćtknięty, wytknąćtknąwszy wytykać ndk I, wytknąćam, wytknąćasz, wytknąćają, wytknąćaj, wytknąćał, wytknąćany 1. «wysunąć, wystawić, wysadzić na… … Słownik języka polskiego
zagrzybić — dk VIa, zagrzybićbię, zagrzybićbisz, zagrzybićgrzyb, zagrzybićbił, zagrzybićbiony «zarazić grzybem» Przez niedbalstwo zagrzybili magazyn. zagrzybić się «o wilgotnych pomieszczeniach, murach itp.: pokryć się, porosnąć grzybem» Ściany piwnicy… … Słownik języka polskiego
zaniedbanie — n I 1. rzecz. od zaniedbać. 2. lm D. zaniedbanieań «stan rzeczy lub ludzi zaniedbanych, zostawionych bez opieki, dozoru; brak dbałości o coś, brak zainteresowania, staranności; niedbalstwo» Całkowite, długoletnie, poważne, wiekowe, zaniedbanie.… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
zwymyślać — dk I, zwymyślaćam, zwymyślaćasz, zwymyślaćają, zwymyślaćaj, zwymyślaćał, zwymyślaćany «skarcić kogoś ostro, skrzyczeć kogoś używając obelżywych słów» Zwymyślać kogoś ordynarnie. Zwymyślać kogoś za niedbalstwo. Zwymyślać kogoś od ostatnich … Słownik języka polskiego
