- niedoprzęd
- m IV, D. -u, Ms. \niedoprzędędzie; lm M. -ywłók. «półprodukt przędzy w postaci wąskiej i lekko skręconej tasiemki włókien, otrzymywany w procesie przędzenia wstępnego»
Słownik języka polskiego . 2013.
niedoprzęd
Look at other dictionaries:
biegacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «sportowiec uprawiający biegi» Biegacz krótkich dystansów. 2. B.=M. techn. «część przędzarki obrączkowej, przesuwająca się szybko po bieżni obrączki i prowadząca niedoprzęd» 3. zool. «chrząszcz z rodziny o… … Słownik języka polskiego
niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… … Słownik języka polskiego
