niedostępny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedostępnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, do którego nie można się dostać lub do którego dostęp jest bardzo trudny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedostępne szczyty gór, ostępy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekskluzywny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ekskluzywnyni, ekskluzywnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeznaczony wyłącznie dla określonego, zamkniętego kręgu odbiorców lub użytkowników, objęty przywilejem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
ezoteryczny — ezoterycznyni «tajemny, tajemniczy; dostępny tylko dla wtajemniczonych lub wybranych; niedostępny dla ogółu» Ezoteryczna nauka, wiedza. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
hermetyczny — 1. «szczelnie zamknięty, ściśle przylegający, nie przepuszczający gazów; szczelny» Hermetyczna butelka, puszka, kabina. Hermetyczne naczynie, pomieszczenie. Hermetyczne drzwi, zamknięcie. Hermetyczna pokrywa. 2. «odizolowany, zamknięty,… … Słownik języka polskiego
niedostępnie — przysłów. od niedostępny (tylko w zn. 1) Góry wyglądały niedostępnie … Słownik języka polskiego
niedostępność — ż V, DCMs. niedostępnośćści, blm rzecz. od niedostępny (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Niedostępność szczytu. przen. Niedostępność wobec podwładnych. b) w zn. 2: Niedostępność obiektu zabytkowego … Słownik języka polskiego
niedostrzegalny — niedostrzegalnyni «nie dający się dostrzec, niedostępny dla wzroku, niewidzialny, nie dostrzeżony; ledwo widoczny» Niedostrzegalne zmarszczki pod oczami. Niedostrzegalna ironia … Słownik języka polskiego
nieosiągalny — «nie do zdobycia; niedostępny, niedościgniony» Nieosiągalny szczyt górski. Nieosiągalny ideał, cel. Nieosiągalna doskonałość … Słownik języka polskiego
niepoznawalny — «nie mogący być poznanym, niedostępny ludzkiemu rozumowi; niezbadany» Niepoznawalna tajemnica … Słownik języka polskiego
