- niedouk
- m III, DB. -a, N. \niedoukkiem; lm M. -i, DB. -ów«ironicznie, pogardliwie o człowieku niedouczonym»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
niedouk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} z pogardą, lekceważeniem o osobie niedouczonej, mającej braki w wykształceniu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… … Słownik języka polskiego