- niefrasobliwy
- \niefrasobliwywi«nieskłonny do martwienia się; świadczący o beztrosce, braku zmartwienia»
Niefrasobliwi uczniowie.
Niefrasobliwy optymizm.
Niefrasobliwy nastrój.
Niefrasobliwa zabawa.
Słownik języka polskiego . 2013.
niefrasobliwy
Look at other dictionaries:
niefrasobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niefrasobliwywi {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważący kłopoty, trudności życiowe, nieprzejmujący się konsekwencjami swojego postępowania; świadczący o takiej postawie; beztroski, lekkomyślny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donżuan — m IV, DB. a, Ms. donżuannie; lm M. i, DB. ów «o mężczyźnie uwodzącym kobiety w sposób niefrasobliwy, dla samej gry, zabawy, często zmieniającym obiekt swoich zainteresowań; flirciarz, bałamut» Niebezpieczny donżuan. Mieć maniery donżuana. Cieszyć … Słownik języka polskiego
dziecinny — dziecinnynni 1. «dotyczący dzieci albo dziecka, właściwy dziecku, należący do dziecka, przeznaczony dla niego, taki jak u dziecka» Dziecinny wiek, dziecinne lata. Dziecinny głosik, śmiech. Wózek dziecinny, pokój dziecinny. Obuwie dziecinne. ◊… … Słownik języka polskiego
niefrasobliwie — «w sposób niefrasobliwy; beztrosko, lekkomyślnie, pogodnie» Zachowywać się, żyć niefrasobliwie. Uśmiechać się niefrasobliwie. Traktować coś (np. jakąś sprawę) niefrasobliwie … Słownik języka polskiego
trzpiot — m IV, DB. a, Ms. trzpiotocie; lm M. y, DB. ów (także B.=M. zwykle o kobietach) «człowiek lekkomyślny, płochy, roztrzepany, niefrasobliwy, beztroski; lekkoduch, pędziwiatr» Kiedy ten trzpiot wreszcie spoważnieje … Słownik języka polskiego
trzpiotowaty — trzpiotowatyaci «będący trochę trzpiotem, nieco lekkomyślny, płochy, niefrasobliwy, roztrzepany» Trzpiotowata dziewczyna. Trzpiotowate dziecko … Słownik języka polskiego
