- niemrawiec
- m II, DB. \niemrawiecwca, W. \niemrawiecwcze (\niemrawiecwcu); lm M. \niemrawiecwcy, DB. \niemrawiecwcówpot. «człowiek ślamazarny, niezdarny, ospały, ociężały; niedołęga, ciamajda»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.