nieobyty

nieobyty
«nie mający obycia towarzyskiego, nie znający form towarzyskich»

Ktoś nieobyty w towarzystwie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • nieobyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieobytyyci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejący się zachować; niemający ogłady towarzyskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieobyty prostak. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dzikus — m IV, DB. a, Ms. dzikussie; lm M. y, DB. ów «człowiek nie cywilizowany, żyjący z daleka od świata cywilizowanego; dziki» przen. «mężczyzna, chłopiec nieśmiały, nieobyty towarzysko, wstydliwy» Ucieka zawsze od gości, taki z niego dzikus …   Słownik języka polskiego

  • grubo — grubobiej 1. przysłów. od gruby a) w zn. 1: Grubo opatuleni, ubrani. Chleb grubo krojony, posmarowany. Mąka grubo mielona. Serwis grubo złocony. ◊ Grubo ciosany «niedelikatny, pospolity, ordynarny; o człowieku: bez ogłady, nieobyty, nieokrzesany» …   Słownik języka polskiego

  • stworzyć — dk VIb, stworzyćrzę, stworzyćrzysz, stwórz, stworzyćrzył, stworzyćrzony stwarzać ndk I, stworzyćam, stworzyćasz, stworzyćają, stworzyćaj, stworzyćał, stworzyćany «powołać do życia, do istnienia; sprawić, że coś zaczyna istnieć, stać się twórcą,… …   Słownik języka polskiego

  • świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

  • badylarz — Właściciel dużego gospodarstwa rolnego lub ogrodniczego; bogaty lecz prosty i nieobyty biznesmen Eng. An owner of an agricultural enterprise; a rich but rustic and unsophisticated businessman …   Słownik Polskiego slangu

  • burak — Człowiek pochodzący ze wsi, zwłaszcza nieobyty, niekulturalny, lub ociężały umysłowo Eng. A slow witted or uncultured man from the country …   Słownik Polskiego slangu

  • dziad — 1) Mężczyzna, zwłaszcza stary Eng. A man, especially an old one 2) Mężczyzna nieobyty, niekulturalny, lub ociężały umysłowo, zwłaszcza pochodzący ze wsi Eng. A slow witted, conventional or uncultured man, especially from the country …   Słownik Polskiego slangu

  • dziadyga — 1) Mężczyzna, zwłaszcza stary Eng. A man, especially an old one 2) Mężczyzna nieobyty, niekulturalny, lub ociężały umysłowo, zwłaszcza pochodzący ze wsi Eng. A slow witted, conventional or uncultured man, especially from the country …   Słownik Polskiego slangu

  • dziki — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dzicy, dzikszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: rosnący w sposób naturalny; nieuprawiany, niehodowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzika jabłoń, wiśnia. Dzikie maliny. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”