- nieodstępnie
- \nieodstępnieej«nie odstępując na krok; bez przerwy, stale, nieodłącznie»
Towarzyszyć komuś nieodstępnie.
Czuwać nieodstępnie nad chorym.
Słownik języka polskiego . 2013.
Towarzyszyć komuś nieodstępnie.
Czuwać nieodstępnie nad chorym.
Słownik języka polskiego . 2013.
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego