Ktoś nieporządnie ubrany, uczesany.
Nieporządnie utrzymane mieszkanie.
Nieporządnie opowiadać, pracować.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieporządnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} bez zachowania porządku; niechlujnie, niestarannie, niedbale, chaotycznie, byle jak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieporządnie posprzątane mieszkanie. Nieporządnie napisane podanie. Nieporządnie wykonywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ład — 1. Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, chaotycznie, bezładnie»: (...) i tak gadałem bez ładu i składu, kiedy Wołodia nagle jakby ocknął się i rzucił krótko: – Dość! R. Antoszewski, Kariera. Za Wersalem zaczynają się już rozległe… … Słownik frazeologiczny
bazgrała — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. bazgrałaale; lm M. bazgrałały, D. bazgrałaał (także: DB. bazgrałałów tylko o mężczyznach) pot. «ten, co bazgrze, pisze nieporządnie, niewyraźnie, nieudolnie rysuje, kreśli coś» List tego bazgrały jest nie do odczytania … Słownik języka polskiego
czupiradło — n III, Ms. czupiradłodle; lm D. czupiradłodeł «ktoś wyglądający śmiesznie, dziwacznie, nieporządnie, zachowujący się odstraszająco; straszydło, koczkodan» Była nie umyta, nie uczesana, istne czupiradło. Wziął za żonę jakieś czupiradło … Słownik języka polskiego
gryzmoła — odm jak ż IV, CMs. gryzmołaole; lm MB. gryzmołały 1. ż a. m; lm D. gryzmołaoł (także DB. gryzmołałów tylko o mężczyznach) «ten, kto gryzmoli, pisze nieporządnie, niewyraźnie, nieudolnie rysuje, kreśli coś» przen. «marny literat, kiepski malarz» 2 … Słownik języka polskiego
lichy — lisi, lichychszy 1. «będący w złym stanie, w złym gatunku; niestarannie, nieporządnie wykonany; podniszczony, zaniedbany, słaby» Lichy domek, płot. Lichy obiad. Liche pożywienie. Licha ziemia. Liche zdrowie. Liche buty. 2. «mały, drobny,… … Słownik języka polskiego
ład — m IV, D. u, Ms. ładzie, blm «harmonijny układ czegoś; porządek» Utrzymać, zaprowadzić, zrobić ład. W domu panował ład. ◊ Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, bezładnie» ◊ Doprowadzić coś do ładu «uporządkować coś, zaprowadzić porządek» ◊… … Słownik języka polskiego
okrętka — ż III, CMs. okrętkatce; lm D. okrętkatek «rzadki ścieg, za pomocą którego obrzuca się lub zszywa brzegi tkaniny» Obrzucić szwy okrętką. ∆ Zszyć coś na okrętkę «zszyć coś nieporządnie, ściągając brzegi rozdartego materiału» … Słownik języka polskiego
osmyczyć — dk VIb, osmyczyćczę, osmyczyćczysz, osmycz, osmyczyćczył, osmyczyćczony osmyczać ndk I, osmyczyćam, osmyczyćasz, osmyczyćają, osmyczyćaj, osmyczyćał, osmyczyćany, pot. «ostrzyc bardzo krótko, zwykle nieporządnie, nierówno» Osmyczyć włosy.… … Słownik języka polskiego
poniewierać — ndk I, poniewieraćam, poniewieraćasz, poniewieraćają, poniewieraćaj, poniewieraćał, poniewieraćany «traktować kogoś, coś z pogardą, źle się z kimś lub czymś obchodzić, maltretować kogoś» Poniewierać ludźmi. Poniewierać kogoś jak psa. poniewierać… … Słownik języka polskiego
