- nieprzeciętny
- \nieprzeciętnyni«przewyższający swoje otoczenie; wyróżniający się, niezwykły, niepospolity, wybitny»
Nieprzeciętna jednostka, osobowość.
Nieprzeciętny talent, umysł.
Nieprzeciętne zdolności.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieprzeciętny
Look at other dictionaries:
nieprzeciętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieprzeciętnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrastający ponad przeciętność; wyjątkowy, niepospolity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzeciętny umysł. Nieprzeciętna twarz, osobowość. Nieprzeciętne uzdolnienia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdanie — 1. Nie ma dwóch (dwu) zdań; bez dwóch zdań «nie ma wątpliwości, bez wątpienia»: Przyjęcie było wspaniałe, nie ma dwóch zdań. R. Antoszewski, Kariera. Bez dwóch zdań Stasiuk otrzymał w darze od Pana Boga nieprzeciętny talent pisarski (...).… … Słownik frazeologiczny
niecodzienny — niecodziennyni «zdarzający się nie każdego dnia; rzadko spotykany, niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity» Niecodzienny widok, wypadek. Niecodzienne powitanie. Niecodzienni goście … Słownik języka polskiego
niepowszedni — «wyróżniający się spośród otoczenia; niecodzienny, niepospolity, nieprzeciętny, rzadki, wyjątkowy» Niepowszedni gość. Niepowszedni talent. Niepowszednie zdolności. Niepowszednia okazja … Słownik języka polskiego
nietuzinkowy — nietuzinkowywi «wyróżniający się spośród ogółu, rzadko spotykany; nieprzeciętny, niepospolity, wybitny» Nietuzinkowy talent. Nietuzinkowa inteligencja. Nietuzinkowa indywidualność … Słownik języka polskiego
niezwykły — niezwykłykli «nie taki, jaki zwykle bywa, wyróżniający się czymś spośród innych; nieprzeciętny, niepospolity, nadzwyczajny» Niezwykły człowiek. Niezwykła indywidualność. Niezwykła historia, przygoda. Niezwykły upór. Osoba niezwykłej dobroci,… … Słownik języka polskiego
ponadprzeciętny — ponadprzeciętnyni «lepszy od przeciętnego, przekraczający określoną normę; nieprzeciętny» Ponadprzeciętny człowiek. Ponadprzeciętna odwaga. Ponadprzeciętne osiągnięcia … Słownik języka polskiego
szczególny — szczególnyni, szczególnyniejszy «odznaczający się, charakteryzujący się czymś osobliwym, zwracający czymś uwagę; niezwykły, wyjątkowy, specjalny, nieprzeciętny» Szczególny gust. Szczególne upodobania, zamiłowania. Szczególne zdolności. Szczególne … Słownik języka polskiego
wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego … Słownik języka polskiego
wybitny — wybitnyni, wybitnyniejszy 1. «wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, uderzający, niezwykły, nieprzeciętny, wyjątkowy» Wybitny uczony. Wybitny artysta. Wybitna postać, indywidualność. Wybitne dzieło. Wybitne zdolności. 2.… … Słownik języka polskiego
