niesamodzielny

niesamodzielny
\niesamodzielnyni
1. «nie będący samodzielnym, nie umiejący obywać się bez czyjejś pomocy»

Niesamodzielny pracownik.

jęz. Wyrazy niesamodzielne «wyrazy, których funkcja polega na wyrażaniu stosunków zachodzących między innymi wyrazami w zdaniu, np. przyimki, spójniki»
2. «wykonany, zrobiony przy czyjejś pomocy»

Praca niesamodzielna.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • niesamodzielny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niesamodzielnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stale korzystający z czyjejś pomocy, wciąż szukający oparcia w innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ich dorosły syn wciąż jeszcze jest taki… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • КОНДИЦИОНЕР НЕАВТОНОМНЫЙ — кондиционер, снабжаемый холодом или теплом от отдельно установленного источника (Болгарский язык; Български) неавтономен климатизатор (Чешский язык; Čeština) neautonomní klimatizátor (Немецкий язык; Deutsch) Klimaanlage mit zentraler… …   Строительный словарь

  • maminy — 1. Mamina córeczka «dziewczynka niesamodzielna, rozpieszczona przez matkę» 2. Maminy synek «chłopiec niesamodzielny, rozpieszczony przez matkę; maminsynek» Trzymać się maminej spódnicy, maminego fartuszka zob. trzymać się 3 …   Słownik frazeologiczny

  • bluszczowaty — bluszczowatyaci «pochodzący z gatunku bluszczów; podobny do bluszczu» przen. «ulegający wpływom, szukający w kimś oparcia, niesamodzielny» Mieć bluszczowatą naturę …   Słownik języka polskiego

  • cecha — ż III, CMs. cesze; lm D. cech 1. «element odróżniający lub charakteryzujący pod jakimś względem istoty lub przedmioty, ich czynności i stany, oraz procesy i zjawiska zachodzące w otaczającej rzeczywistości; właściwość, rys, znamię» Cecha… …   Słownik języka polskiego

  • eklektyczny — «odnoszący się do eklektyzmu, oparty na eklektyzmie; niesamodzielny, kompilacyjny» Eklektyczny sąd. Eklektyczne przedstawienie. Filozofia eklektyczna. Sztuka, twórczość eklektyczna …   Słownik języka polskiego

  • maminsynek — m III, DB. maminsyneknka, N. maminsyneknkiem; lm M. ci maminsyneknkowie, te maminsyneknki, DB. maminsyneknków «chłopiec rozpieszczony, niesamodzielny; ulubieniec mamy» …   Słownik języka polskiego

  • marionetkowy — «odnoszący się do marionetki, taki, w którym występują marionetki» Film, teatr marionetkowy, sztuka marionetkowa. przen. «taki, jak marionetka, mechaniczny, niesamodzielny, będący narzędziem w czyichś rękach» Rząd marionetkowy …   Słownik języka polskiego

  • naśladowczy — 1. «odnoszący się do naśladowania, mający związek z naśladowaniem, mający cechy, charakter naśladowania» Popęd naśladowczy. Zdolności, umiejętności naśladowcze. 2. książk. «oparty na jakimś wzorze; nieoryginalny, niesamodzielny» Naśladowczy… …   Słownik języka polskiego

  • nieoryginalny — nieoryginalnyni «pospolity, zwyczajny; niesamodzielny» Nieoryginalny ubiór. Nieoryginalna twórczość …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”