nieskończony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnący się aż po horyzont, zajmujący ogromny obszar, wydający się nie mieć końca; bezkresny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Droga wiodła przez nieskończone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieskończoność — ż V, DCMs. nieskończonośćści, blm 1. «nieskończona przestrzeń, nieskończony czas; bezmiar, bezkres» Nieskończoność nieba, morza. Nieskończoność uczuć, wspomnień. 2. mat. «pojęcie używane w różnych działach matematyki i logiki, oznaczające… … Słownik języka polskiego
pęk — m III, D. u, N. pękkiem; lm M. i «większa liczba przedmiotów (zwykle jednorodnych) związanych razem lub występujących razem w sposób naturalny, rzadziej skłębionych, splątanych» Pęk piór, wstążek, skór. Pęki chrustu. Pęk kluczy. Pęk narcyzów,… … Słownik języka polskiego
przestrzeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieskończony, nieokreślony obszar trójwymiarowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybować w przestrzeni. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Беркли, Джордж — У этого термина существуют и другие значения, см. Беркли. Эта статья или раздел нуждается в переработке. Цитаты следует переработать в … Википедия
granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… … Słownik frazeologiczny
bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… … Słownik języka polskiego
bezkresny — poet. «wydający się nie mieć kresu, granic; nieskończony» Bezkresne obszary morza. Bezkresna puszcza … Słownik języka polskiego
bezmierny — «nie dający się zmierzyć; bardzo duży; nieskończony, nieogarniony» Bezmierne bogactwa. Bezmierna przestrzeń. Bezmierna rozpacz, radość … Słownik języka polskiego
ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni … Słownik języka polskiego
