- niesprawnie
- \niesprawnieejprzysłów. od niesprawnya) w zn. 1:
Dzieci poruszały się niesprawnie.
Ktoś robi coś niesprawnie.
b) w zn. 2:Niesprawnie zaopatrywane sklepy.
Słownik języka polskiego . 2013.
niesprawnie
Look at other dictionaries:
niesprawnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., niesprawnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niesprawny w zn. 1.: Niesprawnie poruszać ręką.; w zn. 2.: Niesprawnie zarządzać przedsiębiorstwem. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
niesporo — «z trudnością, niełatwo, niesprawnie» zwykle w zwrocie: Coś idzie komuś niesporo. Niesporo idzie komuś pisanie listu … Słownik języka polskiego
ociężały — ociężałyali, ociężałyalszy 1. «czujący się ciężkim; poruszający się wolno, niesprawnie, niezgrabnie; mało energiczny, ospały, nieruchawy» Ociężały krok, gest. Ociężałe ruchy. Stać się ociężałym. 2. przestarz. «opadający ku dołowi; obciążony… … Słownik języka polskiego
kuleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kulećeje, kulećeje, kulećlał, kulećleli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utykać na nogę, powłóczyć nogą z powodu wady wrodzonej, trwałego kalectwa lub bólu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niesporo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} niesprawnie, opornie, z trudnością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś niesporo idzie ci to gotowanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
