- niestarannie
- przysłów. od niestaranny
Coś zrobione niestarannie.
Niestarannie coś wykończyć.
Słownik języka polskiego . 2013.
Coś zrobione niestarannie.
Niestarannie coś wykończyć.
Słownik języka polskiego . 2013.
niestarannie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., niestarannieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób niestaranny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubierać się, wykonywać, robić coś niestarannie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}być utrzymanym dobrze [i syn.] [źle i syn.]… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bazgrała — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. bazgrałaarze; lm D. bazgrałałów || bazgrałaał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna piszący, rysujący niestarannie, niewyraźnie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bazgrać — ndk IX, bazgraćgrzę, bazgraćgrze, bazgrz a. bazgraj, bazgraćał, bazgraćany «pisać niestarannie, niewyraźnie; nieudolnie rysować, malować, kreślić jakieś zygzaki; gryzmolić» Bazgrać po papierze, w zeszycie. ◊ Bazgrać jak kura pazurem «pisać bardzo … Słownik języka polskiego
bazgrolić — ndk VIa, bazgrolićlę, bazgrolićlisz, bazgrolićol, bazgrolićlił pot. «pisać, rysować itp. niestarannie, niewyraźnie, nieudolnie; gryzmolić, bazgrać» Bazgrolił w notesie … Słownik języka polskiego
buda — ż IV, CMs. budzie; lm D. bud 1. «niewielki budynek sklecony niestarannie, z lichego materiału, pomieszczenie dla zwierząt, sprzętów itp.» Jarmarczna buda. Psia buda. Buda z desek. Buda na narzędzia. ◊ Do budy! «okrzyk na szczekającego psa dla… … Słownik języka polskiego
byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… … Słownik języka polskiego
gryzmolić — ndk VIa, gryzmolićlę, gryzmolićlisz, gryzmolićol, gryzmolićlił, gryzmolićlony «pisać niestarannie, niewyraźnie, brzydko; nieudolnie rysować, kreślić jakieś zygzaki; bazgrać» Gryzmolisz jak kura pazurem. przen. «pisać liche utwory literackie»… … Słownik języka polskiego
kulfon — m IV, D. a, Ms. kulfonnie; lm M. y 1. lm B.=M. posp. «o literze, znaku, rysunku napisanych nieczytelnie, krzywo, nabazgranych, narysowanych niestarannie» Stawiać kulfony. 2. lm B.=M. posp. «pogardliwie o dużym, niezgrabnym nosie» 3. B.=D.; lm DB … Słownik języka polskiego
lichy — lisi, lichychszy 1. «będący w złym stanie, w złym gatunku; niestarannie, nieporządnie wykonany; podniszczony, zaniedbany, słaby» Lichy domek, płot. Lichy obiad. Liche pożywienie. Licha ziemia. Liche zdrowie. Liche buty. 2. «mały, drobny,… … Słownik języka polskiego
łap — ndm pot. «wyraz oznaczający nagłe złapanie za coś, gwałtowne pochwycenie kogoś albo czegoś» Łap go za ramię. ◊ Łap cap!, na łap cap «w pośpiechu, bez namysłu, bezładnie, niestarannie, niedbale» … Słownik języka polskiego