- bąkojad
- m IV, DB. -a, Ms. \bąkojadadzie; lm M. -yzool. «Buphagus, ptak z rzędu wróblowatych, owadożerny, o mocnym dziobie, towarzyszący stadom dużych ssaków, np. bawołów, słoni, z których skóry wydobywa owady lub ich larwy»
Słownik języka polskiego . 2013.