Niewidomy od urodzenia.
Jest niewidoma.
Prace wykonywane przez niewidomych.
Jest niewidomą.
Słownik języka polskiego . 2013.
niewidomy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niewidomymi {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie widzi z powodu wady lub utraty wzroku; ociemniały, ślepy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niewidome dziecko. Niewidomy od urodzenia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku … Słownik języka polskiego
ociemniały — ociemniałyali «taki, który stracił wzrok, możność widzenia; niewidomy, ślepy» Ociemniałe oczy. Ociemniała staruszka. ociemniały, ociemniała w użyciu rzecz. «człowiek ociemniały, niewidomy» Zajęcia, książki, alfabet dla ociemniałych … Słownik języka polskiego
ociemniały — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ociemniałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który utracił wzrok; dotknięty ślepotą nabytą, niewidomy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ociemniały starzec. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ociemniały II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślepy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ślepypi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie widzi; pozbawiony wzroku; niewidomy, ociemniały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ślepa dziewczynka. Ślepe kocię. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Збигнев Запасевич — Звезда на Алле звёзд в Лодзи Збигнев Запасевич (13 сентября 1934, Варшава) польский актёр, режиссёр, педагог. В 1951 1952 учился в Варшавском Политехническом институте. В 1956 году окончил варшавский PWST. С 1969 года работает в этом же… … Википедия
Запасевич — Запасевич, Збигнев Zbigniew Zapasiewicz, 2008 Збигнев Запасевич (польск. Zbigniew Zapasiewicz; 13 сентября 1934, Варшава 14 июля 2009, Варшава … Википедия
lirnik — m III, DB. a, N. lirnikkiem; lm M. lirnikicy, DB. ów «bajarz ludowy na Ukrainie i Białorusi, wędrowny, zwykle niewidomy śpiewak, przygrywający na lirze lub bandurze, cieszący się poważaniem wśród ludu» przen. «poeta, zwłaszcza liryczny» Lirnik… … Słownik języka polskiego
przejrzeć — I dk VIIb, przejrzećjrzę, przejrzećjrzysz, przejrzećjrzyj, przejrzećjrzał, przejrzećjrzeli, przejrzećjrzany 1. forma dk czas. przeglądać. 2. «przeniknąć wzrokiem, spojrzeć przez coś» Przejrzeć ciemności. 3. «zacząć widzieć, otworzyć oczy;… … Słownik języka polskiego
ślepiec — m II, DB. ślepiecpca; lm D. ślepiecpców 1. W. ślepiecpcze (ślepiecpcu); lm M. ślepiecpcy, B.=D. książk. «człowiek ślepy, niewidomy» Prowadzić ślepca. 2. W. ślepiecpcu; lm M. ślepiecpce, B.=M. zool. «Spalax, gryzoń z rodziny o tej samej nazwie, o… … Słownik języka polskiego
