Nieznośny ból.
Nieznośny upał, hałas.
Nieznośna atmosfera.
Nieznośne dziecko.
Nieznośny jedynak.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieznośny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieznośnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trudny do zniesienia, wytrzymania; dotkliwy, przykry, dokuczliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieznośny gwar, wiatr, ból, głód. Nieznośne zimno … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niemożebny — Nieznośny; niemożliwy; okropny; obrzydliwy Eng. Unbearable; impossible; terrible; nasty … Słownik Polskiego slangu
Peja (musician) — Peja Background information Birth name Ryszard Andrzejewski Born September 17, 1976 ( … Wikipedia
Peja — Peja, 2008 Peja (né Ryszard Andrzejewski le 17 septembre 1976 à Poznan ) est rappeur et hip hoppeur polonais. Il est le créateur du Slums Attack (1993) avec Iceman, et Ski Skład (2000 2004) avec Wiśnia. Dans l album Zwykła Codzienność, Iceman… … Wikipédia en Français
bachor — m IV, DB. a, Ms. bachororze; lm M. y «z niechęcią o dziecku» Niegrzeczny, nieznośny bachor. ‹hebr.› … Słownik języka polskiego
dokuczliwy — dokuczliwywi, dokuczliwywszy 1. «lubiący dokuczać, skłonny do dokuczania, dokuczający, nieznośny» Dokuczliwe dzieci. Dokuczliwi sąsiedzi. Ktoś staje się bardziej dokuczliwy, coraz to dokuczliwszy. 2. «przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania;… … Słownik języka polskiego
dzieciak — m III, DB. a, N. dzieciakkiem; lm MB. dzieciakki, D. dzieciakków «z odcieniem rubaszności, pieszczotliwości lub lekceważenia o dziecku» Nieznośny, rozkapryszony, rozwrzeszczany dzieciak. Uciszać, poskramiać dzieciaki. przen. «człowiek dorosły… … Słownik języka polskiego
nadęty — nadętyęci 1. «mający zły humor, nadąsany, świadczący o czyimś złym humorze» Nadęta mina. Od rana był nadęty, nieznośny. 2. «zarozumiały, pyszałkowaty; świadczący o czyjejś zarozumiałości» Nadęty dorobkiewicz. Nadęty bufon. 3. «nienaturalny,… … Słownik języka polskiego
niemożebny — niemożebnyni pot. «bardzo zły, nieznośny, okropny, niemożliwy» Niemożebne kłopoty … Słownik języka polskiego
niemożliwy — niemożliwywi 1. «nie dający się urzeczywistnić, wykonać, osiągnąć» Marzenie niemożliwe do zrealizowania. Jest rzeczą niemożliwą przekonać go o tym. Wyjazd na urlop był niemożliwy. ∆ Niemożliwe żeby, aby… «jest rzeczą nieprawdopodobną żeby, aby…»… … Słownik języka polskiego
