niszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIa, niszczyćczę, niszczyćczy, niszczyćczony {{/stl 8}}– zniszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować znaczne, poważne straty, szkody; doprowadzać do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niszczyć się – zniszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać uszkodzeniu, zmarnieniu, zużyciu; stawać się niezdatnym do użytku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Źle konserwowany parkiet szybko się niszczy. Zniszczyło się wiele żywności. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niszczenie — n I rzecz. od niszczeć a. niszczyć. niszczenie się rzecz. od niszczyć się … Słownik języka polskiego
kasować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kasowaćsuję, kasowaćsuje, kasowaćany {{/stl 8}}– skasować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} likwidować, rozwiązywać, usuwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firma… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żreć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, żrę, żre, żryj, żarł, żarli, żarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o, zwierzętach: jeść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies żre mięso. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
нищий — укр. нищий, др. русск. нищь, ст. слав. ништь πένης, πτωχός (Супр., Остром.), сербохорв. ни̏шт бедный , польск. niszczotny – то же. Праслав. *nīsti̯o родственно др. инд. niṣṭyas чужой, нездешний , niḥ наружу ; см. В. Шульце, KZ 40, 413; Мейе,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Быховец, Юзеф Владислав — Юзеф Владислав Быховец Józef Władysław Bychowiec Дата рождения: 1778 год(1778) Дата смерти: 1845 год(1845) Род деятельно … Википедия
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
chronić — ndk VIa, chronićnię, chronićnisz, chroń, chronićnił, chronićniony «strzec, zabezpieczać, pilnować, zasłaniać; zachowywać» Chronić dziecko przed zaziębieniem. Chronić matkę od trosk, przed troskami. Buty chronią nogi od zimna. Krata chroni okno… … Słownik języka polskiego
