- norma
- ż IV, CMs. \normamie; lm D. norm1. «ustalona, ogólnie przyjęta zasada; reguła, przepis, wzór; w etyce: zasada postępowania, dyrektywa wyznaczająca obowiązek określonego zachowania się w danej sytuacji przez odwołanie się do odpowiednich ocen i wartości moralnych»
Normy etyczne, moralne.
Normy postępowania, zachowania się.
Norma językowa.
Powszechnie stosowana norma.
Norma zwyczajowa.
Normy obowiązujące w jakiejś dziedzinie.
Postępowanie, zachowanie zgodne z normą.
Stosować się do ustalonych norm.
Coś staje się, powinno stać się normą, zostało uznane za normę.
∆ Norma prawna «zasada, reguła zachowania się skonstruowana na podstawie przepisów prawa»2. «ilość, miara, granica ustalona, obliczona, przewidziana jako wymagana lub obowiązująca w jakimś zakresie; w węższym znaczeniu: ilość pracy wyznaczona do wykonania w określonym czasie»Norma wagi i wzrostu dzieci.
Zalecane dzienne normy żywienia.
Osiągnąć w pracy 110 procent normy.
Wykonać normę.
Wyrośnięty ponad normę.
Opracowywać, ustalać normy w jakiejś dziedzinie.
Wprowadzać jednolite normy w przemyśle.
∆ Norma pracy «czas potrzebny do wykonania określonej pracy w określonych warunkach organizacyjno-technicznych»∆ Norma techniczna «dokument techniczno-prawny określający właściwości (np. rodzaj materiału) lub wymagania ilościowe (np. wymiary), którym powinien odpowiadać dany przedmiot»◊ Wrócić, wracać, powracać do normy «wrócić, wracać do stanu, wyglądu, poziomu itp. naturalnego, przeciętnego, zwyczajnego»3. druk. «pełny lub skrócony tytuł dzieła umieszczony drobnym drukiem na dolnym marginesie pierwszej kolumny każdego arkusza drukarskiego książki»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.