- notarialny
- \notarialnyni«odnoszący się do notariusza, notariatu»
Aplikant, asesor notarialny.
Akt notarialny.
Czynności notarialne.
Biuro notarialne.
Notarialna forma umowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
Aplikant, asesor notarialny.
Akt notarialny.
Czynności notarialne.
Biuro notarialne.
Notarialna forma umowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
notarialny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, notarialnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z notariatem, zajęciem notariusza; sporządzony przez notariusza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umowa notarialna. Notarialny odpis dokumentu. Urzędnik notarialny. Kancelaria… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
нотариус — начиная с Петра I, тогда также нотарий, нотер; см. Смирнов 206. Последнее – из франц. notaire, а остальные формы – из ср. лат. nōtārius писец . Напротив, русск. цслав. нутарии писарь (Син. патер., ХI в.; см. Срезн. II, 477) через ср. греч.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
нотариус — Латинское – notarius (писец). Юридический термин «нотариус» – латинского происхождения. В русских словарях впервые упоминается в Петровскую эпоху, а именно, в начале XVIII в. Нотариус – это должностное лицо, оформляющее и свидетельствующее… … Этимологический словарь русского языка Семенова
akt — m IV, D. u, Ms. akcie; lm M. y 1. «czyn, działanie, wykonanie, spełnienie czegoś jako objaw zewnętrzny, fizyczny lub jako proces psychiczny» Akt agresji. Akty dywersji. Akt poznania. Akt rozpaczy, woli. 2. «czynność urzędowa, oficjalna,… … Słownik języka polskiego
dokument — m IV, D. u, Ms. dokumentncie; lm M. y 1. «pismo urzędowe, akt spisany w celu stwierdzenia jakiejś okoliczności, np. nadania czegoś, zawarcia umowy o coś, zobowiązania do czegoś itp.» Dokument notarialny. Dokument erekcyjny szpitala. 2. «dowód,… … Słownik języka polskiego
koncypient — m IV, DB. a, Ms. koncypientncie; lm M. koncypientnci, DB. ów przestarz. «początkujący urzędnik, kancelista; referent biurowy, adwokacki, notarialny itp.» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
notarialnie — przysłów. od notarialny Podpis uwierzytelniony notarialnie … Słownik języka polskiego
tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… … Słownik języka polskiego
akt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. akcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonanie, spełnienie czegoś; przejaw (jako objaw zewnętrzny lub proces wewnętrzny, psychiczny) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Akt przemocy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hipoteczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z hipoteką, zabezpieczony na hipotece, notarialny; wpisany do ksiąg wieczystych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kredyt hipoteczny. Zadłużenie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień