beknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}beczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}beknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bekać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}beknąć III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
beknąć za coś — Ponieść konsekwencje lub karę; odpowiedzieć za coś Eng. To become responsible for the consequences, especially of someone else s wrongdoings … Słownik Polskiego slangu
beczeć — ndk VIIb, beczećczę, beczećczysz, beczećbecz, beczećczał beknąć dk Va, beczećnę, beczećniesz, beczećnij, beczećnął, beczećnęła, beczećnęli 1. «o owcy lub kozie: wydawać głos» przen. zwykle ndk a) «brzydko śpiewać» b) «o niektórych instrumentach:… … Słownik języka polskiego
bekać — ndk I, bekaćam, bekaćasz, bekaćają, bekaćaj beknąć dk Va, bekaćnę, bekaćniesz, bekaćnij, bekaćnął, bekaćnęła, bekaćnęli, posp. «czkać» bekać się łow. tylko ndk «o niektórych zwierzętach, np. danielu, jeleniu: przejawiać popęd płciowy» … Słownik języka polskiego
beknięcie — n I 1. rzecz. od beknąć. 2. lm D. beknięcieęć «głos wydany przez owcę, kozę» … Słownik języka polskiego
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
beczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, beczećczę, beczećczy, beczećczał, beczećczeli {{/stl 8}}– beknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, beczećnę, beczećnie, beczećnij, beczećnął, beczećnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać głos (o owcy, kozie) {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bekaćam, bekaća, bekaćają {{/stl 8}}– beknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, bekaćnę, bekaćnie, bekaćnij, bekaćnął, bekaćnęli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać krótki, bulgotliwy odgłos, wskutek skurczów przepony;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień