nowicjusz

nowicjusz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)
1. «człowiek początkujący w jakimś zawodzie, nie mający doświadczenia, wprawy w wykonywaniu czegoś; ktoś nie obeznany ze środowiskiem, do którego przybył»

Być nowicjuszem w jakimś zawodzie, w jakiejś dziedzinie.

Wprowadzać nowicjusza w arkana rzemiosła.

2. «kandydat do zakonu odbywający nowicjat»
‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • nowicjusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 7}}1 osoba niemająca doświadczenia, wprawy w jakimś zawodzie, nieznająca się na czymś, nieobeznana z nowym środowiskiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być nowicjuszem w sprawach… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • amerykan — nowicjusz …   Słownik gwary warszawskiej

  • frajer — m IV, DB. a, Ms. frajererze; lm M. ci frajererzy, te y, DB. ów 1. posp. «człowiek naiwny, łatwowierny, nie umiejący sobie radzić w potrzebie, dający się łatwo oszukać; nowicjusz, początkujący w jakiejś dziedzinie» Szukać, znaleźć frajera.… …   Słownik języka polskiego

  • fuks — m IV, D. a, Ms. fukssie; lm M. y 1. B.=D.; lm B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) żart. «osoba początkująca w jakimś zawodzie, robiąca coś po raz pierwszy; nowicjusz; także student pierwszego roku» 2. pot. «niespodziewane powodzenie;… …   Słownik języka polskiego

  • nowicjuszka — ż III, CMs. nowicjuszkaszce; lm D. nowicjuszkaszek forma ż. od nowicjusz a) w zn. 1: Była nowicjuszką w tym gronie. b) w zn. 2: Pomieszczenie klasztorne dla nowicjuszek …   Słownik języka polskiego

  • nowicjuszowski — rzad. przym. od nowicjusz a) w zn. 1: Nowicjuszowski brak doświadczenia. Nowicjuszowska naiwność. b) w zn. 2: Okres nowicjuszowski …   Słownik języka polskiego

  • nowy — nowywi, nowywszy 1. «nie zniszczony, niedawno zrobiony, nabyty; świeżo powstały, świeżo założony» Nowy kapelusz. Nowe rękawiczki, ubranie. Nowy samochód. Nowe meble. Nowe domy, osiedla. Rzecz całkiem nowa, prawie nowa, zupełnie nowa. Wszystko… …   Słownik języka polskiego

  • siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… …   Słownik języka polskiego

  • żółtodziób — Człowiek niedoświadczony; nowicjusz Eng. An inexperienced person; a newcomer; a novice …   Słownik Polskiego slangu

  • fuks — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. fukssie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nieoczekiwany sukces; przypadek, szczęśliwy traf : {{/stl 7}}{{stl 10}}To był prawdziwy fuks. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}fuks II {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”