obałamucić

obałamucić
dk VIa, \obałamucićcę, \obałamucićcisz, \obałamucićuć, \obałamucićcił, \obałamucićcony - obałamucać ndk I, \obałamucićam, \obałamucićasz, \obałamucićają, \obałamucićaj, \obałamucićał, \obałamucićany
«wprowadzić kogoś w błąd; otumanić, omamić»

Dać się obałamucić pogłoskom.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • plewa — ż IV, CMs. plewawie; lm D. plew zwykle w lm 1. «odpadki przy młóceniu i czyszczeniu dojrzałych roślin, zwłaszcza zbóż, zawierające plewki i ości kłosów, łuszczki; używane jako pasza objętościowa o małej wartości pokarmowej» Ziarno zmieszane z… …   Słownik języka polskiego

  • pozawracać — dk I, pozawracaćam, pozawracaćasz, pozawracaćają, pozawracaćaj, pozawracaćał, pozawracaćany «zawrócić, skierować z powrotem wielu (wiele), jednego po drugim; o wielu: zawrócić (z drogi)» Wędrowcy pozawracali z drogi. Ciężarówki pozawracały do… …   Słownik języka polskiego

  • zwieść — dk XI, zwiodę, zwiedziesz, zwiedź, zwiódł, zwiodła, zwiedli, zwiedziony, zwiedzeni zwodzić ndk VIa, zwieśćdzę, zwieśćdzisz, zwódź, zwieśćdził, zwieśćdzony 1. «wprowadzić kogoś w błąd; obałamucić, oszukać, omamić» Zwieść kogoś pozorami prawdy,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”