- obdrapaniec
- m II, D. \obdrapaniecańca1. B.=M.; lm M. \obdrapaniecańce, D. \obdrapaniecańcówpot. «obdrapany, zniszczony przedmiot»
Fotel dziadka był już obdrapańcem.
Meble w moim pokoju to stare obdrapańce.
2. B.=D.; lm M. \obdrapaniecańcy, DB. \obdrapaniecańcówrzad. «człowiek obdarty, obszarpany; obdartus, oberwaniec»
Słownik języka polskiego . 2013.