- obdukcja
- ż I, DCMs. \obdukcjacji; lm D. \obdukcjacji (\obdukcjacyj)«sądowo-lekarskie oględziny zwłok lub osób żywych w celu ustalenia przyczyn i rozmiarów doznanych uszkodzeń ciała»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
obdukcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. obdukcjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} badanie, oględziny zwłok lub ciała osoby żyjącej na zlecenie prokuratora lub sądu przez lekarza specjalistę w zakresie medycyny sądowej, mające na celu ustalenie przyczyn i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obdukcyjny — przym. od obdukcja Protokół obdukcyjny … Słownik języka polskiego
zwłoki — blp, D. zwłokiok «ciało zmarłego człowieka» Pochować zwłoki. Ekshumacja zwłok. Sekcja, obdukcja, rozpoznanie zwłok. Złożyć zwłoki w grobie. Zwłoki ofiar katastrofy … Słownik języka polskiego
cięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ciąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}cięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. cięć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień