obejście — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. obejść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} sposób zachowania się, bycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć miłe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
БАЙПАС — обводной трубопровод с запорной арматурой для перепуска транспортируемой среды (жидкости, газа) мимо основного трубопровода или прибора на участке его ремонта и для возвращения потока в сеть в конце участка (Болгарский язык; Български) байпас;… … Строительный словарь
Droga ekspresowa S6 — Vorlage:Infobox hochrangige Straße/Wartung/PL S Droga ekspresowa S6 in Polen … Deutsch Wikipedia
ambit — m IV, D. u, Ms. ambiticie 1. lm M. y archit. «wąskie przejście wokół prezbiterium, zwykle na przedłużeniu naw bocznych, charakterystyczne dla kościołów romańskich i gotyckich; obejście, krużganek wokół dziedzińca klasztornego» Ambit katedry. 2.… … Słownik języka polskiego
chałupniczy — przym. od chałupnik a) w zn. 1: Praca chałupnicza. Rzemiosło chałupnicze. b) w zn. 2: Obejście chałupnicze … Słownik języka polskiego
chędożyć — ndk VIb, chędożyćżę, chędożyćżysz, chędożyćoż, chędożyćżył, chędożyćżony książk. «czyścić, sprzątać, porządkować» Chędożyć ubranie, izbę, obejście. Ptaki chędożą pióra … Słownik języka polskiego
chruśniak — m III, D. a ( u), N. chruśniakkiem; lm M. i 1. «zarośla, gąszcz; chrust» Malinowy chruśniak. 2. «płot z chrustu» Obejście ogrodzone chruśniakiem … Słownik języka polskiego
domostwo — n III, Ms. domostwowie; lm D. domostwoostw 1. «dom mieszkalny wraz z zabudowaniami gospodarskimi; obejście, zagroda, siedziba» Nowoczesne, dobrze zagospodarowane domostwo. Dachy domostwa. 2. «duży, zwykle stary, budynek mieszkalny (często w… … Słownik języka polskiego
ładzić — ndk VIa, ładzićdzę, ładzićdzisz, ładź, ładzićdził, ładzićdzony 1. daw. dziś gw. «doprowadzać do ładu, porządkować» Ładzić swoje obejście, gospodarstwo. 2. daw. «dobrze z kimś żyć, być z kimś w dobrych stosunkach» ładzić się strona zwrotna czas.… … Słownik języka polskiego
obyczajowość — ż V, DCMs. obyczajowośćści, blm 1. «ogół powszechnie przyjętych, uświęconych tradycją obyczajów właściwych danemu środowisku» Obyczajowość staropolska, wschodnia. 2. «prowadzenie się, sprawowanie, moralność; sposób zachowania się, maniery,… … Słownik języka polskiego
