- obfity
- \obfitytszy«występujący w dużej ilości, liczbie, przewyższający przeciętną normę ilościową; liczny, suty, bujny»
Obfity połów.
Obfite deszcze, zbiory.
Obfite jedzenie.
Dzień obfity we wrażenia.
Słownik języka polskiego . 2013.
obfity
Look at other dictionaries:
obfity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obfitytszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który przewyższa przeciętną normę ilościową czegoś; występujący w bardzo dużej ilości; bujny, suty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obfity plon. Obfity deszcz. Obfity posiłek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obfity — Coś zbiera obfite żniwo zob. żniwo. Obfite kształty zob. kształty … Słownik frazeologiczny
arcybogaty — arcybogatyaci 1. «bardzo bogaty; zamożny, majętny» Arcybogaci ludzie. 2. «obfity, wspaniały, świetny» Arcybogate dekoracje, stroje … Słownik języka polskiego
bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… … Słownik języka polskiego
ekstensywny — «rozciągły, obszerny; obfity ilościowo» Ekstensywne odżywianie. Ekstensywna praca. Ekstensywny wzrost. ∆ ekon. Ekstensywna gospodarka rolna «gospodarka rolna, którą charakteryzują niskie nakłady pracy i środków na jednostkę powierzchni gruntu,… … Słownik języka polskiego
eutroficzny — biol. «bogaty, obfity w pokarm» Jeziora eutroficzne. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
hojny — hojnyni, hojnyniejszy 1. «udzielający czegoś, obdarzający czymś chętnie, obficie, nie żałując; szczodry» Być hojnym dla rodziny, dla przyjaciół. Hojny, aż do rozrzutności. Ostatnio stał się hojniejszy dla nas. ◊ Mieć hojną rękę, dawać, rozdawać… … Słownik języka polskiego
hol — I m I, D. u; lm M. e, D. ów a. i «duży przedpokój, poczekalnia, reprezentacyjna sień w budynkach użyteczności publicznej, pałacach, apartamentach» Hol hotelowy. Hol teatru, muzeum, ratusza. Kasy w holu kina. Czekać na kogoś w holu. W mieszkaniu… … Słownik języka polskiego
i — 1. «litera oznaczająca samogłoskę i (np. w wyrazach: ile, iść) lub miękkość poprzedzającej spółgłoski (np. w wyrazach: biały, miasto, wiedza, ciocia, siano) albo oznaczająca jednocześnie: samogłoskę i oraz miękkość głoski poprzedzającej (np. w… … Słownik języka polskiego
marglisty — «zawierający dużą ilość marglu, obfity w margiel» Gleby margliste … Słownik języka polskiego
